زنان گمراه و بی‌نصیب از حصار امن ولا و محروم از کوثر عشق و معنا که ظلمت کفر و شرک قابیلی، نور فطرت الهی‌شان را در حجاب غفلت فرو برده، جلوه‌‌های فریبای شیطانی و ساحران دوزخ مُلکی‌اند که جامعه بشری را به آتش رذایل نفسانی مبتلا ساخته و به صراحت «اَلْمَرْأَةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اللَّسْبَةِ»[1] عقرب‌گونه، به مقتضای غریزه شهوانی، با گفتار و رفتار خویش، مردمان را از مقام والای ﴿أَحْسَنِ تَقْویمٍ﴾[2] به جهنم شرک‌آلود ناسوتی کشانده و با نیش پنهانی و زهر هلاهل خویش، آنان را به اعماق دوزخ ﴿أَسْفَلَ…
به حقیقت، پیروان مقرّب ولایت، سایه گستر قلوب تفتیده می باشند و در زمان گمگشتگی انسان، با اتصال و پیوستگی صادقانه و محبّانه به شجره طوبای ولایت، مأمن جان آشفتگان عصر تحیر هستند؛ چنان که از پرتو دل افروز حدیث نبوی(ص) که آکنده از لطایف لطیف عرفانی و حقایق دقیق روحانی است، جست وجوگران شیفته عظمت و حرّیت و معنویت تنها در سایه امن و امان انسان کامل مأوا گزیده اند؛ «أَنَا الشَّجَرَةُ وَ فاطِمَةُ فَرْعُها وَ عَلِی لِقاحُها وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ ثَمَرُها… وَ شیعَتُنا وَرَقُها؛[1] من شجره هستم و فاطمه شاخسار آن و علی بارورش…
آن معجون مقدس ربوبی و ماهیت ترکیب‌یافته به دستان جلال و جمال الهی که به تبیین روایت قدسی، خداوند سبحان او را از خاک و آب و آتش و نور و باد آفرید،[1] ترکیبی شد از خاک پاک و طهور تن، آب زلال و مصفای عشق، آتش سوزنده نفس، نور فروزان عقل و نسیم معطر روح، که مقیمان مُلک و ملکوت را در وادی تحیر و سرگردانی گرفتار نمود و چون فرشتگان، متعجب از چنین جلوه‌ای، دست در بوته قیاس بردند، غافل از تلألؤ نور اصیل ذات و روح قدسی…
بشر مترقّی امروزی، خود را بر فراز بلندترین نقطه بهره مندی از پیشرفت های علمی، هنری و صنعتی در خَلق زیبایی ها می بیند. انسانیت را در میزان برخورداری از ثروت و تمتّعات نفسانی و تمدن را در ساختن قصرهای باشکوه و پر زینت جست وجو می کند و در مسیر نوگرایی و ظاهرنمایی تا آنجا پیش رفته که باید عصر حاضر را عصر تجلّی زیبایی ها و قرن ظهور زینت ها نامید که به واقع، آیات شریف سوره زخرف تأویلی واضح و آشکار یافته و اعراض از خدای رحمان محقق شده[1] و به تصریحِ ﴿وَ مَن یعْشُ عَنْ…
مهم ترین موضوع و عالی ترین آرمان عرفان اصیل اسلامی «انسان کامل» است و نیز بیان چگونگی تکامل آدمی و عروج روح او از حضیض ناسوت تا اوج لاهوت و نیل به مقام امن رحمانی و ورود در حصن حصین ولایی و بهره مندی از ثمرات حیات بخش معنوی و در نهایت، محو شدن در عشق جمال رحیمی است. انسان کامل، یگانه قلّه رفیع شرافت و سدره نشین مقام محرمیت و گنجینه ارزشمند کرامت و عارف به اسرار توحید و وحدانیت است که پیش تر نماز اطاعت و بندگی را بر سجاده عشق اقامه کرده و…
زیرا اعمال و توجّهات و حالات پدر و مادر، نقش آفرین خصایص نفسانی و فضایل روحانی فرزند از همان بدو شکل گیری نطفه می باشد و به یقین، آنهایی که بر زبان خود گلخندِ «بِسْمِ الله» را شکوفا می سازند و در دل مهر خدای رحمان را می پرورانند و در این حال، اساس هستی یک انسان را بذرافشانی می کنند، به وضوح انسانی را صورت می بخشند که بسان هابیل مستعد کمالات روحانی است و صراط مکارم و معارف توحیدی فرارویش هموار است و به راستی، نطفه چنین انسانی وجود کمال نیافته ای است که راه نیل به کمال و جمال…
گذر از زندان نفس و رهایی از زنجیر تعلقات و پرگشایی و پرواز در آسمان بی انتهای توحید و عروج از ثری به ثریا، جز از راه عرفان اصیل اسلامی میسر نیست. عرفان و معرفت اسلامی، یگانه راه رهایی از وابستگی ها و رفع حجب و دفع موانع راه کمال و اتصال به معدن و گنجینه عظیم توحید و برخورداری روح از شُکوه قدس حضرت رحمان و بهره مندی قلب از حقایق و مقامات عالی معنوی در سایه صدق و اخلاص و عشق به محضرِ ربوبی خدای رحمان است. عرفان اسلامی، بیان دردآلود…
تعبیر خواب، به معنای برداشتن پرده ابهام از حقیقت رؤیا و کشف پیام آن برای بیننده خواب می‌باشد. تعبیر خواب، همچون تأویل متشابهات کتب آسمانی، از جمله معارف قلبی است که از راه اندیشه و آموزش به‌دست نمی‌آید و تنها از سوی پروردگار، به کسی عنایت می‌شود که در اثر تزکیه نفس، مراتب کمال را طی نموده و لیاقت درک آن را یافته باشد. دریای آرام و پاک، مانند آیینه‌ای بزرگ و شفاف برای زمین است که تصویر ستارگان آسمان و صخره‌ها و کوه‌ها و درختان سواحل را در خود…
پیامبر اکرم(ص) با آن همه شأن و مقام و مرتبه عظیم معنوی، پیامبری که افضل انبیا و برتر موجودات و سرور کائنات است و چشمه کمالات و عظایمش در هر عصر و زمانی در هستی متجلّی است، از جانب خدای رحمان به تبعیت از ابراهیم خلیل(ع) مأمور گشته و امر به تسلیم وجه در برابر پروردگار خانه توحید شده و به عنوان سرسلسله تسلیم شوندگان، نفس مطمئنه خویش را در سلطه لایزال رحمانی نهاده است: ﴿قُلْ إِنّی اُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ الله مُخْلِصاً لَهُ الدّینَ * وَ اُمِرْتُ لِأَنْ أَکونَ اوّل الْمُسْلِمین﴾؛[1]«…
بر اساس حکمت رحمانی، اغلب خوابها، مبهم و متشابه‌اند و معمولاً آدمیان واقعیت آن‌ها را درک نمی‌کنند و تنها معبّران رحمانی از حقیقت آن‌ها آگاهی دارند؛ همچون تابلوی نقاشی در سبک هنری کوبیسم که دارای تصاویر مبهم و درهم است و فقط هنرشناسانِ اهل فن می‌توانند بر پیام‌های آن مطلع گردند. علت اینکه رؤیای بسیاری از مردم، نامفهوم و متشابه است و افراد عادی از تعبیر و فهم رؤیاها عاجزند، این است که غالباً در ورطه خودبینی و دنیاطلبی گرفتارند و از بوستان باطراوت حق و حقیقت به دور هستند…
