لطایف قرآنی

نکته‌های عرفانی از متشابهات قرآن

خرما، یکی از شیرین‌ترین میوه‌های طبیعت است. در حقیقت، خدای رحمان، وابستگی به لذت‌های شیرین دنیایی را به لیف خرما که تارهای نازک و ظریف پوست درخت خرما می‌باشد، تشبیه نموده است. ابولهب که از جاه‌طلبی و مال‌اندوزی و اتکای به قوم و قبیله خویش سرمست شده بود، آن‌چنان در حجاب غفلت قرار گرفت که نسبت به حفظ و نگهداری از همسرش، ام‌جمیل، کاملاً بی‌توجه بود و ‌‌‌‌در نتیجه، ام‌جمیل که از زیباترین زنان عرب به شمار می‌رفت، با ورود به اجتماعِ مشرکان، رفته‌رفته لذت‌های نفسانی را چشید و آنگاه…
نفرینی که خداوند در قرآن بیان نموده؛ «بریده باد دست ابولهب و مرده باد [او]!»[1] به آن جهت است که دست، اشاره به اعمال و کردار او دارد؛ زیرا ابولهب با رفتارهای ناپسند خود، همچون سنگ انداختن به سوی پیامبر خدا(ص)، با ایشان به دشمنی پرداخت و این، به واسطه وابستگی ابولهب به جاذبه‌های فریبنده دنیایی و شیرینی مال و مقام بود که او را به حجاب شرک و کفر دچار نمود و ‌‌‌‌در نتیجه، به جای نیل به نورانیتِ «اعلی علیین» به تاریکی «اسفل سافلین» سقوط کرد و گرفتار…
انسان تجلی‌گاه جلال و جمال خداوند و گل سرسبد مخلوقات است و قلبش، مرآت تمام‌نمای هستی می‌باشد. با این وجود، بسیاری از آدمیان بر روی مرآت دلشان پرده سیاه غفلت افکنده‌اند. به عنوان مثال، در یک آیینه کاملاً پاک و تمیز که هیچ‌گونه حجابی ندارد، ستارگان آسمان و موجودات زمین با تمامی وسعتشان انعکاس می‌یابند؛ اما چنانچه این آیینه با پارچه‌ای ضخیم و سیاه پوشانده شود، دیگر چیزی در آن پیدا نیست؛ حتی اگر از گوشه پارچه به آیینه نگاه کنیم، جز تاریکی و سیاهی در آن نمی‌بینیم. همچنین بسیاری…
آدمی به عنوان خلیفه الهی، در کامل‌ترین و زیباترین صورت خلق شد و جایگاه زندگی او که آسمان‌های باطن و زمین ظاهر است، بدون نقص و کاستی، یعنی بر اساس حق و حکمت آفریده شد و در این جایگاه، عرصه ابتلا و امتحان الهی برای او فراهم گردید تا به اختیار خود یا راه شکر و ایمان را در پیش گیرد و با سیرتی زیبا به سوی بهشت نورانی ربّش رهسپار شود و یا راه ناشکری و کفر را طی نماید و گرفتار مظاهر فریبنده دنیایی گردد و با سیرتی…
انسان، مرآت و جام جهان‌نمای هستی یا نسخه صغیرِ عالم کبیر است و همه حقایق بیرونی را در باطن خویش جمع دارد. از این‌رو، کوثر رحیمی و به تعبیر دیگر، وجه جمیل فاطمی كه زهره درخشنده آسمانی و گنجینه حقایق قرآنی است، در نهاد هر انسانی وجود دارد؛ البته این حقیقت ملکوتی و روحانی برای كسی حاصل نمی‌شود، مگر آنكه از طریق سلوک الی الله و در پرتو جذبه عشق، قلب خویش را به دستان رحمانی اولیای خدا پاک سازد تا فرشته فاطمی و زیباروی درونش را رؤیت نماید و…
آیه شریفه ﴿إِنَّا أَعْطَیناكَ الْكَوْثَرَ﴾؛[1] به این معناست که: ای محمد! تمام معارف و حقایق و همه علم کتاب و حکمت، و محکمات و متشابهات که در قالب قرآن کریم به تو عنایت شده، همگی به برکت بهره‌مندی از کوثر جمال فاطمی می‌باشد؛ نعمت عظیمی كه به واسطه عشق و محبت به تو داده شده است.به همین سبب است که بعد از واقعه معراج، هنگامی که از رسول اکرم(ص) سؤال می‌کنند: آیا پروردگارت را در شب معراج رؤیت کردی؟ آن حضرت پاسخی در خور توجه می‌دهد که: «نهر آبی دیدم.…
سوره‌های کوثر و توحید، ‌‌به منزله دو خواهرند. همان‌طور که سالک برای ورود به دریای عظیم توحید، نیازمند عمل به محتوای دو سوره فلق و ناس می‌باشد، برای نیل به حقیقت سوره کوثر نیز لازم است از آن دو سوره مدد گیرد؛ یعنی رهرو طریق کمال برای نیل به توحید ربوبی و دریافت کوثر بهشتی باید از شرّ جن و انس به پروردگار خود پناه ببرد تا از شرّ زنان دمنده در گره‌ها، و حسودان و وسوسه‌کنندگان محفوظ بماند؛ همانان که با مکر و حیله، خانواده‌ها را به هرزه‌گرایی و…
جایگاه کوثر رحیمی، در زیر عرش خداوند رحمان است و تنها راه دسترسی به عرش که همان معرفت و ولایت رحمانی می‌باشد، بهره‌مندی از عشق و محبت به حقیقت کوثر است؛ ‌‌چرا که کوثر، سرچشمه ظهور معارف ربوبی و حقایق ولایی می‌باشد؛ همان‌طور که در عالم ظاهر، آب، سرمنشأ ظهور حقایق و سبب نیل به علم و آگاهی به شمار می‌رود. به عنوان مثال، اگر در سیاره زمین، انبوهی از گیاهان و درختانِ سرسبز و موجودات گوناگون، از جمله آدمیان به ظهور رسیده و زمینه رشد علم و آگاهی انسان…
«کوثر» به معنای خیر کثیر و برکت فراوان است و منظور از کوثری که به حضرت محمد(ص) عطا گردید، وجه زیبای رحیمیت است که در سیمای بهشتی فاطمه زهرا(س) جلوه‌گر شد و وجد و سرور قلبی را برای رسول خدا(ص) به ارمغان آورد. در واقع، کوثر، این وجه رحیمیت، نهر روان و جاری بهشتی است که پیوسته با آن حضرت همراه است و هیچ‌گاه قطع نمی‌شود؛ خیر فراوانی که از طریق سلسله امامان معصوم(ع) و سپس، به واسطه اولیای کامل الهی، برای انسان‌ها جاری گشته تا در هر زمان و…
سوره کوثر، کوتاه‌ترین و در عین حال، پربارترین سوره قرآن است که نشان می‌دهد خداوند به واسطه صداقت، اخلاص و طهارتِ حضرت محمد(ص)، برترین خیر و نیکی را به عنوان «کوثر» به او عنایت نمود و به آن حضرت دستور داد که به شکرانه بهره‌مندی از این نعمت عظیم بهشتی و ارزشمندترین گوهر هستی، در پیشگاه رحمانی پروردگارش، نماز بندگی به جا آورد و برای او قربانی کند؛ یعنی از سر نیاز و سوز و گداز، ربّش را عاشقانه بندگی نموده و آنگاه با رؤیت جمال رحیمی او، در آن…
keyboard_arrow_up
error: