201. انشاءالله در اين شب‌های مبارك رمضان، به شب قدرمان، انسان كامل، برسیم و دعاها و عبادت‌ها برای ما حجاب نشود و ما را از راه آنان دور نسازد.
202. ای خدای رحمان! دل‌های ما را با هدايت خودت شفا بده كه اگر دل‌هايمان هدايت شود، در صراط مستقيم ولايت قرار می‌گيريم.
203. پروردگارا! ما را در صراط حميد اوليايت قرار ده که همانا «نُورٌ عَلی نُور»[1] ايشان‌اند و شیاطین به آنان راه ندارند.
204. اميدوارم خداوند كريم ما را به زيور صبر و شكيبايی در راه علم خودش آراسته نمايد؛ چرا که ما در راه علم هستیم و هر چه بر علم‌مان افزوده می‌شود، مشکلاتمان نیز بیشتر می‌گردد و در سايه صبر است كه بشارت الهی در راه علم نصيبمان می‌شود كه قرآن فرموده: «وَ بَشِّرِ الصّابِرین.»[2]
205. انشاءالله در این شب‌های مقدس ماه مبارك رمضان به محضر انسان کامل که حقيقت شب قدر است، برسیم تا به معارف و حقایق الهی دست یابیم.
206. انشاءالله با تهذيب نفس و پاك‌كردن دل‌هايمان بتوانيم از آیات الهی نتایج مطلوبی بگیریم.
207. اميدوارم در این شب‌های مقدس ماه مبارک رمضان از کسانی باشیم كه به حقيقت شب قدر رسيدند و از كسانی نباشيم که پس از بيست و يك روز روزه گرفتن، به جای درك شب قدر، شمشیر بر سر شب قدر خود، علی بن ابی‌طالب(ع) می‌زنند. باید این را بدانيم که بعد از شهادت حضرت علی(ع)، امام حسن(ع) حقيقت شب قدر است. شب قدر، انسان کامل الهی است که کاروان كمال‌جويان را به سوی خدا رهنمون می‌شود.
208. بارالها! ما را در صراط پسندیده‌ات پایدار و صبور قرار بده تا به واسطه عشق و محبت به ربمان مسير كمال و جمال مطلق را طي كنيم و به مقامات معنوی برسیم.
209. انشاءالله به عزت و کرم ربّ رحیم، روح فتوت و جوانمردی در ما ايجاد شود و از آنهايی باشيم كه شكرگزار و ستايشگر پروردگار كريم‌اند.
210. از پروردگار کریم می‌خواهیم که به ما چشم دل بدهد تا ببنيم در جایگاه بهشتی و در نزد رب کریم‌مان برخوردار از نعمات رحيمی هستیم كه اگر اين حقيقت را درك نكنيم، در مكر و حيله ابليس قرار می‌گيريم.
211. از خداوند رحمان می‌خواهیم ایستادگی و استقامت در طریقت رب کریم‌مان را به ما عنايت فرمايد تا بتوانیم به كوثر گوارای زیر عرش برسیم.
212. معبودا! به ما تفضل نما تا در این روزگاری که زندگی می‌کنیم، تحت لوای ولايت و سرپرستی انسان کامل قرار بگیریم.
213. پروردگارا! عنايتی فرما كه اگر خاک هستیم، آب را بیابیم و با آب و خاک ساخت و ساز شده، وارد بهشت شویم تا به دست پرورش‌دهنده صورت‌بخش، بذر رحمانيت وجودمان به گُل‌های زيبای رحيميت تبديل شود.
214. انشاءالله از جمله سالکین الی‌الله و فقيرانی باشیم که پروردگار خود را بشناسیم و در مهمانی خدای غفور و رحیم قرار بگیریم.
215. اميدوارم فضل و کرم خدای رحمان شامل حال ما شود كه در این چند صباح دنیا از آتش علم به نور عقل و از نور عقل به روح عشق و سپس به وجه خدای رحمان و رحیم برسیم تا پروردگار بسیار زیبا، اثر نعمت زیبایی‌اش را در ما ببیند.[3]
216. انشاءالله در این محفل معنوی و این فضای نورانی و روحانی، خداوند دل‌هایمان را به نور پروردگارمان روشن و هدایت فرماید.
217. ای خدای كريم! به ما عنایت فرما که اوّل خودمان را تزکیه کنیم و سپس به واسطه طهارت و عشق، به بهشت اولیايت وارد شويم و در محضرشان درس كمال و جمال بياموزيم.
218. اميدوارم اگر در رسالت و شریعت هستیم، به مدد الهی، توسط صداقت و وارستگی در پرتو خورشید رسالت سیر نماييم تا به ماه ولایت و معرفت برسیم و از طریق رسالت محمدی و ولایت علوی به وجه جمیل فاطمی که ستاره درخشنده زهره است، نايل شويم و آنگاه به عوالم مهرویان و ستارگان آسمانی راه يابيم و بر زمینیان بتابيم.
219. انشاءالله توفيق پيدا كنيم که اهل معرفت را بیابیم و با آنها همنشین شويم تا ببینیم که اولیای خدا چگونه سخن می‌گویند و چگونه برخورد می‌کنند و چه حال و هوای زيبايی دارند. اگر برخی نسبت به اهل معرفت وحشت دارند و از آنها گريزان‌اند، برای این است که با دوزخیان همنشین و همراه‌اند.
220. ای پروردگار رحيم! آيينه دل‌هايمان را به واسطه عشق ربوبی از آلودگی‌ها پاك نما تا تمام آیات و بینات، و حقایق ملک و ملکوت در آن تجلی نمايد. اگر اولیای خدا بر عشق، بيشتر از انديشه و تفكر تأكيد دارند، به خاطر این است که از مسير عشق انسان می‌تواند به نور و روح كه جايگاه آن دل است، نايل شود. خداوند نفرموده ما مغزها را هدایت می‌کنیم؛ بلکه فرموده: ما دل‌ها را هدایت می‌کنیم.[4] انشاءالله دل‌های ما به عرش رحمانی هدایت شود؛ كه فرمود: «قَلبُ المُؤمنِ عَرشُ الرَّحمن.»[5]
221. انشاءالله در طريق رسالت و ولایت توسط نورِ الله و نور رحمان از گذرگاه وجه رحيميت عبور کنیم و به محضر وجيهان مقرب الهی نايل شويم تا درخشنده و زيبا گرديم؛ «وَجیهاً فِی الدُّنیا وَ الآخِرَةِ وَ مِنَ المُقَرَّبین.»[6]
222. ای خدای رحمان و رحيم! به ما صبر و اعتقاد، و شکرگزاری و بندگی عطا فرما و همه ما را در پناه خودت محافظت نما!
223. اميدوارم به مدد رحمانی، فهم و درکِ ما برخاسته از کمالی باشد که با آب کوثر به دست آمده است.
224. انشاءالله در پرتو پيروی از ولی‌ای از اوليای رحمانی به خُلق و خوی الهی برسيم و به سرچشمه کوثرِ زیر عرش راه يابيم تا خودمان را شستشو دهیم و چشم و گوش و دلمان را از آلودگی‌ها پاك گردانيم.
225. خداوندا! باب رحمت و لطفت را به روی ما بگشا که بتوانیم در روشنايی آفتاب شریعت رسول‌الله گام برداریم و به فروغ مهتاب معرفت ولی‌الله برسيم و از اين طریق به سوی زهره زیبای رحیمیت وجه‌الله راه يابيم.
226. خداوند عنایت فرماید که توسط شریعت محمدی و معرفت علوی، به وجه زیبای رحیمیتِ فاطمی رغبت يابيم که فرموده: «أنَا مَلَکُ نَجاةِ الرّاغِبين»[7] و از گذرگاه رحیمیت فاطمی به سوی مهرویان درخشنده آسمان معنا هدایت شویم تا همچون اختران نورانی بر زمينيان بتابيم.
227. خداوندا! تو را به عزت و عظمتت قسم می‌دهيم كه سخنان ما را كلمات حقّ و برخاسته از دل قرار دهی تا بر قلب‌ها بنشیند و دل‌ها را حيات معنوی ببخشد.
228. اميدوارم خداوند همه ما را تحت حمايت خويش قرار دهد تا از بهره‌مندی‌های مادی دل بركنيم و در مسير نيل به اهداف متعالی‌مان هدايت شويم.
229. انشاءالله آن خدایی که پادشاه مقتدر است و متقین در بهشت عدن عاشقانه نظاره‌گر او هستند، از روح رحيمی‌اش به ما بدمد تا از این ضمختی و چسبندگی به آرزوهای دنیايی رها شویم و در جمع متقین با قدم صدق به نزد آن پادشاه توانا راه يابيم و نظاره‌گر او باشيم.
230. اميدوارم در این چند صباح دنیا پيوندمان را با صاحب عرش عظیم حفظ نماييم و اتصالمان را که همان عشق و صدق و اطاعت است، از دست ندهیم تا اينكه «مَطلَعُ الفَجرِ»[8] سلامت را درك كنيم.
231. معبودا! به ما تفضلی فرما تا ثمره شجره مقدسه حقیقت و مهروی عالم بشریت، حسین بن علی(ع) را بشناسیم.
232. پروردگارا! اگر بيشتر درباره صورت انسانی سخن می‌گوييم، خواسته‌مان از پيشگاه كريمانه‌ات اين است كه به ما صورت انسانی ببخشی تا از بهائم نباشیم که امام باقر(ع) فرموده: «اَلنّاسُ کُلُّهُم بَهائِم ـ ثَلاثًا ـ إلّا قَليلٌ مِن المُؤمِنين.»[9]
233. ای خدای رحمان! مددی نما كه توسط اولیای الهی، اوّل خودمان را با اكسير عشق بسازيم و سپس در سايه شناخت، به هدايت و اصلاح ديگران بپردازيم.
234. خداوندا! اگر به معرفت وجیهان الهی که مقربان رحمانی هستند، نمی‌رسیم، حداقل ما را به عشق و محبت آنها و به دیدار وجه جمیلشان نايل فرما!
235. پروردگارا! دل‌های ما را برای رؤيت و درك ستارگان نورانی که در قرآن و كلمات معصومین(ع) هست، لايق فرما تا به توجه آيیم و از لابه‌لای صاحبان چهره‌های گوناگون بیرون رويم.
236. الها! توفیق ده که توسط راهنمایان رحمانی كه کواکب درخشنده الهی هستند، به زهره رحيمی وجودمان برسيم تا ما را در آغوش بگيرد و با خود به فضای بی‌نهايت لطافت و درخشندگی ببرد که فرموده: «اَنَا مَلَکَ نَجاةِ الرّاغِبين.»[10]
237. اميدوارم خداوند یأس و ناامیدی را از ما دور کند و ما را از طریق محبت و عشق، شنوای نوای آسمانیان و بهشتیان گرداند.
238. پروردگارا! قدردانی و شکرگزاری از نعمات بی‌پايانت را نصيبمان گردان تا همچون گمراهان زندگی را در غفلت و بی‌خبری نگذارنیم و از آنهایی باشیم که خودت دوست داری و آن، جز داشتن وجه زيبا نيست كه: «إنَّ اللهَ جَميلٌ يُحِبُّ الجَمال؛[11] خدا بسيار زيبا است و زيبايی را دوست دارد.»
239. انشاءالله به عنایت الهی همان‌طور که مدّ نظر قرآن است، گوش‌ها، چشم‌ها و دل‌های ما، خوبی‌ها را بشنود و ببیند و بفهمد.
240. الها! ای پروردگار عرش عظيم! كرامتی عنايت فرما تا مهم‌ترين رسالتی که بر عهده داریم، به نحو احسن انجام دهيم و آن، معرفی مقام والای زن و بها دادن به اين مظهر رحيميت در عصر و زمانی است که گوهر ارزشمند وجود زن به فراموشی سپرده شده. اگر عيسی بن مريم(ع) تن به ازدواج نداد، به اين دليل بود كه در عصر خويش همسری مناسب برای به دنيا آوردن فرزندی مقدس‌تر نيافت و اگر علی بن ابی‌طالب(ع) همسری انتخاب كرد، به اين جهت بود كه در زمان خود زنی شايسته خويش مانند فاطمه زهرا(س) يافت و از همسرش كه عظيم‌ترين جلوه رحيميت است، ثمراتی منورتر به وجود آورد.
241. خداوندا! تفضلی فرما تا شکرگزار این محفل معنوی باشیم و کوشش کنیم از نور به روح و از عقل به عشق نايل گرديم.
242. بارالها! فضل و کرمت را شامل حال ما گردان تا به غیرت و جوانمردی، و اخلاص و معرفت برسیم و حدیث ربمان را بازگو نماييم؛ «وَاَمّا بِنِعمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّث؛[12] و اما نعمت پروردگارت را بيان كن!»
243. انشاءالله كه مؤمن به ولايت باشيم و قلب‌های ما عرش خدای رحمان باشد كه فرموده: «قَلبُ المُؤمنِ عَرشُ الرَّحمن.»[13] در اين صورت است كه در غیب و شهود هستی چيزی وجود ندارد، جز اينکه در قلب‌هايمان خواهد بود.
244. خداوندا! به ما توفيق ده که عارفان رحمانی و وجيهان رحيمی را بشناسیم و به آنها اتصال پیدا کنیم تا به نور و روح برسیم و به مقام وجه‌الله و وجه‌الرّحمن نايل شويم كه فرمود: «إنّ الله خَلَقَ آدَمَ عَلی صُورَتِه.»[14] و «إنَّ آدَمَ خُلِقَ عَلی صُورَةِ الرَّحمن.»[15] اگر به وجه‌الله و وجه‌الرّحمن رسيديم، از كسانی می‌شويم كه نگاه به سيمايشان عبادت است.[16]
245. پروردگارا! ياری‌مان ده تا به چراغ‌های آسمانی و هادیان نورانی که در هر عصر و زمانی «نُورٌ عَلی نُور»[17] هستند و به نیروگاه حضرات معصومین(ع) پيوند دارند، متصل گرديم.
246. معبودا! سنگ دل‌های ما را در این دنیا توسط حرارت عشق همچون خاک، نرم كن تا به واسطه کوثر کلمات اولیای خدا همانند بهشت، سبزه‌زار گردد و در روزی كه عرش رحمانی آشكار می‌شود، تأسف نخوريم كه: «ای كاش خاك بودم!»[18]
247. پروردگارا! به ما توفیق ده که رحمانيت و رحیميت تو در قلب‌های ما تجلی کند و از کسانی باشیم که مورد تأیید تو هستند و هر آنچه دعا می‌كنند، به اجابت می‌رسد.
248. از خدا بخواهیم كه به ما خُلق و خوی جوانمردی بدهد و با مولايمان علی(ع) محشور نمايد كه: «لا فَتی إلّا عَلِی»[19] و از آب کوثرش در همين دنيا نصيبمان فرمايد.
249. ای خدای رحمان و رحيم! مودت و مهربانی بين ما را افزون نما و وحدت و يكپارچگی ميان اعضای اين محفل معنوی را مستحكم فرما!
250. بارالها! ياری‌مان ده تا ثمره وجود زن‌های ما که فرموده‌ای: «زنان شما کشتزار شمايند»،[20] روح و رياحين بهشتی، يعنی فرزندان مطهر و منوّر باشد.
پی‌نوشت‌ها:
1. نور/35: «نوری است بر نور.»
2. بقره/155: «و به صابران بشارت بده!»
3. الكافی، ج 6، ص 438، ح 1، امام علی(ع): «إنَّ اللهَ جَميلٌ يُحِبُّ الجَمال وَ يُحِبُّ اَن يَری اَثَرَ النِّعمَةِ عَلی عَبدِه؛ همانا خداوند بسيار زيبا است و زيبايی را دوست دارد و خوش دارد كه اثر نعمت را بر بنده‌اش ببيند.»
4. تغابن/11: «وَ مَن يُؤمِن بِاللهِ يَهدِ قَلبَه؛ و هر كس ايمان به خدا آورد، دلش را هدايت می‌كند.»
5. بحارالأنوار، ج 55، ص 39، رسول اكرم(ص): «دل مؤمن، عرش رحمان است.»
6. آل عمران/45: «[عيسی] در دنيا و آخرت وجيه، و از مقربان خواهد بود.»
7. علی و المناقب، ص 192: «من فرشته نجات رغبت‌كنندگانم.»
8. قدر/5: «سَلامٌ هِیَ حَتّی مَطلَعِ الفَجرِ؛ آن شب، سلامتی است تا طلوع صبح.»
9. بحارالأنوار، ج 2، ص 200، ح 68: «مردم، همگی حيوان چهارپا هستند (سه مرتبه تكرار كردند)؛ مگر عده كمی از مؤمنان.»
10. علی و المناقب، ص 192، فاطمه زهرا(س): «من، فرشته نجات رغبت‌كنندگانم.»
11. الكافی، ج 6، ص 438، ح 1، امام علی(ع).
12. ضحی/11.
13. بحارالأنوار، ج 55، ص 39، پيامبر اكرم(ص): «دل مؤمن، عرش رحمان است.»
14. همان، ج 4، ص 14، امام باقر(ع): «خداوند آدم را بر صورت خود آفريد.»
15. كنزالعمال، ج 1، ص 227، ح 1146، رسول اكرم(ص): «همانا آدم بر صورت رحمان آفريده شده است.»
16. بحارالأنوار، ج 25، ص 324، رسول خدا(ص): «اَلنَّظَرُ إلی وَجهِ عَلِيٍّ عِبادَة؛ نگاه به سيمای علی، عبادت است»؛ همان، ج 1، ص 195، ح 14، پيامبر اكرم(ص): «اَلنَّظَرُ إلي وَجهِ العالِمِ عِبادَة؛ نگاه به سيمای دانا، عبادت است.»
17. نور/35: «نوری است بر نور.»
18. نبأ/40: «يا لَيتَنی كُنتُ تُرابا.»
19. الكافی، ج 8، ص 110، ح 90، رسول اكرم(ص) به نقل از حضرت جبرائيل(ع): «نيست جوانمرد، جز علی.»
20. بقره/223: «نِساؤُكُم حَرثٌ لَكُم.»
