151. ان‌شاءالله اهل ولايت باشيم كه اگر اهل ولايت باشيم، آدم هستيم و جايگاه‌مان بهشت است و در غير اين صورت، حداقل در مقام ملائكه باشيم تا حجاب‌ها از مقابل چشمانمان كنار رود و نظاره‌گر حقايق شويم.
152. اميدوارم به عنايت پروردگار كريم در پيشگاه نبأ عظيم و در برابر انوار رحمانی و رحيمی صابر باشيم تا به كمال و جمال مطلق برسيم.
153. خداوندا! ما را از كفر به ايمان و از طريق رسالت و ولايت به جايگاه ليلای زيبارو كه در وجود خودمان است، نايل فرما تا به وسيله چشم‌های قلب‌هايمان رؤيتش نماييم.
154. ان‌شاءالله عنايات پروردگار شامل حال ما شود تا از خواب غفلت بيرون آمده و از فراز و نشيب كفر و شرك گذر كنيم و به سرزمين مهرويان مقرب وارد شويم.
155. خداوندا! دعاهای ما را مستجاب فرما و محفل ما را سرای بهشت قرار ده تا تمامی افرادی كه در اين محفل حضور دارند، همچون آدم(ع) به دست خدا ساخته و پرداخته شوند.
156. اميدوارم خداوند رحمان از ما راضی باشد و به ما معرفتی بدهد تا نسبت به مقام و منزلت حضرت امام خمينی(س) شناخت پيدا كنيم و در مقابل مشكلات انقلابمان صبر و تحمل نماييم كه عزت و عنايت الهی شامل بندگانی است كه در برابر سختی‌ها صبر می‌كنند.
157. ای پروردگار مهربان! تفضلی فرما تا برای رسيدن به پست و مقام دروغ نگوييم و به كسی تهمت نزنيم و در اين چند صباح دنيا به علم و معرفتی برسيم كه جناب موسی بن عمران(ع) از حضرت خضر(ع) درخواست نمود.[1]
158. پروردگارا! فضل و كرم خويش را شامل حال ما بگردان كه در پيشگاه ربوبی‌ات چون خاك پاك بهشت، آرام و صبور شویم تا حقايق رحمانی را از وجودمان آشكار نمايی!
159. بارالها! ما را به «علمُ‌اليقين» و «عينُ‌اليقين» برسان؛ آن علم‌اليقينی كه حضرت موسی(ع) از حضرت خضر(ع) درخواست نمود[2] و آن عين‌اليقينی كه چشم بصيرت ما را به روی حقايق باز می‌كند كه فرموده: «پس هرآينه آن را به عين‌اليقين خواهيد ديد.»[3] آنگاه می‌توانيم تمام زشتی‌ها و زيبايی‌ها، بدی‌ها و خوبی‌ها و بهشت‌ها و دوزخ‌ها را رؤيت كنيم و تشخيص دهيم.
160. خداوندا! تو را سپاس می‌گویيم و از تو مسئلت داريم تا ما را از اهل ايمان و عشق و محبت قرار دهی تا بتوانيم با چراغ عشق و ايمان در ظلمت دنيا هادی بهشتی‌مان را بيابيم و با او به سوی بهشت زيبايی رهسپار شويم.
161. ای خداوند سبحان! توفيق بهره‌مندی از عقل و عشق را به ما عنايت فرما تا از اسارت نفس‌هايی كه ما را به سوی ناپاكی‌ها و زشتی‌ها می‌برد، نجات يابيم و به واسطه نور عقل و عشق در اين وادی حيرت به اوليای منوّر و مطهرت برسيم.
162. یا رحمن و يا رحیم! ما را از جمله افرادی قرار ده كه دارای وجه زيبا و صورت الهی و رحمانی هستند و هميشه باقی و هلاك‌ناپذيرند.
163. ای‌پرورش‌دهنده مقربان! به ما صدق و اخلاص و مقامات معنوی را عنايت فرما تا با يقين و اعتقاد همچون امام صادق(ع) بگوييم: «نَحنُ وَجهُ الله.»[4] و ان‌شاءالله كه ما در مقام آدم باشيم كه خداوند به ملائكه امر فرمود به او سجده كنيد.
164. اميدوارم ما آنچه كه مورد رضايت خدای رحمان است، مطرح كنيم و تفضلات رحيمانه‌اش شامل حالمان شود تا از خواب غفلت بيدار شويم و به دنبال سيل بنيان‌كن بهيميت نرويم، بلكه چون ماهيان آزاد به سوی سرچشمه ولايت و سلامت حركت كنيم.
165. ان‌شاءالله در راه رسالت و ولايت، به شريعت و معرفت برسیم تا بتوانیم به سرمنزل مقصود كه كمال و جمال مطلق است، نايل شويم.
166. ای خدای رحمان! به ما همتی ده كه نيازمند رسالت و ولايت، و فقير شريعت و معرفت باشيم.
167. ان‌شاءالله با خواندن آيات قرآن در شب‌های جمعه كه متعلق به امام زمان(ع) است، مورد توجه آن حضرت قرار بگيريم و به ما عنايت شود كه به حقايق قرآن پی ببريم.
168. ای پروردگار محبوب! عنایتی فرما كه از مؤمنان و پرهيزكاران اهل ولايت باشيم؛ از آنهايی كه رحمت و فضل و كرمت شامل حالشان می‌باشد.
169. خدایا! تفضلی فرما كه توسط اولیايت راه مستقيم و پسندیده‌ات را پيدا كنيم تا اگر آتش هستيم، به نور و اگر گِل هستيم، به روح برسيم.
170. بارالها! به لطف و تفضلت، عقل‌ها و قلب‌های ما را به روح و ریاحین و جنت نعیم خودت هدايت نما!
171. اميدوارم خدايی كه كرامت و رحمت و تابش نور قدسی‌اش سراسر عالم را فراگرفته، به همه ما عنايت كند در اين چند صباح دنيا از راه ولايت دور نگرديم تا در نهايت عاقبت به‌خير شويم.
172. ای خدای رحمان! ما را در طريق ايمان به خودت قرار ده تا بتوانيم از اين راه به جايگاه مهرويان عالم وحدت نايل شويم.
173. پروردگارا! توفيقی ده كه بتوانيم در بین صورت‌های گوناگون مخلوقات، صورت انسان كامل را که مجموعه همه صورت‌های عالميان است، بيابيم و توسط عشق و محبت به او كه واسطه فيض ربوبی تو است، به عالم لطافت و زيبايی برسیم.
174. ان‌شاءالله ما به امراض گوناگون شرك و كفر دچار نشويم و توانايی خوردن غذای روح را داشته باشيم تا از آفات و بلايا ايمن گرديم.
175. خداوندا! در اين چند صباح دنيا ما را از اهل بيت اوليايت قرار ده تا اهل تقوا و بندگی شويم و پروردگار آن خانه را عاشقانه بپرستيم.
176. پروردگارا! زن و مرد اين محفل معنوی را از تفضلات ربوبی‌ات بهره‌مند ساز و همه را زير سايه رحمانی و رحيمی‌ات محافظت نما!
177. معبودا! رفتار و اعمال ما را مورد تأييد خودت قرار ده تا به سوی انسان كامل بهشتی كه غريب‌الغرباء واقعی است، رهسپار شويم.
178. اميدوارم به عنايت ربوبی، به صاحب نفس مطمئنه بهشتی، انسان مطهر، انسانی كه پرده از روی حقايق برمی‌دارد و مكان‌های بهشتی را به ما می‌نماياند، برسيم كه اگر به او برسيم، ما هم از اولیای خدا خواهيم شد.
179. ای خدای رحمان و رحيم! در اين دنيای پرآشوب و غوغا كه همه خودشان را حق و كامل می‌دانند، ما را به بركت تفضلات رحيمانه‌ات محافظت نما!
180. معبودا! ما را از اوليای برحق خودت قرار ده؛ از آن دسته كسانی كه در قرآن به نام صديقين و مخلصين و محبين ذكر شده‌اند و به مقاماتی كه مورد تأييد رحيمی تو است، رسيده‌‌اند.
181. ای خدای نور، ای خدای زيبايی و ای خدای عشق! ما را به نور ايمان و عشق نايل كن تا به وجه جميلت نايل گرديم.
182. پروردگارا! دل‌های ما را با صداقت و اخلاص احيا كن تا عبادت و بندگی، و تقوا و شكرگزاری ما بر اساس صدق و خلوص باشد.
183. بارالها! عنايت فرما در اين عالم، قبل از اينكه مرگمان فرا رسد و روح از كالبدمان جدا شود، امام زمانمان را بیابیم تا از نور و روح قدسی‌اش در وجودمان بدمد.
184. خداوندا! تفضلی فرما كه ما فرزندان پدران و مادران جسمانی تولدی دوباره يابيم و فرزندانی برای پدران و مادران روحانی گرديم.
185. اميدوارم درس و بحث‌های علمی برای ما ايجاد حجاب و گرفتاری نكند و بتوانيم خداشناسی‌مان را كامل نماييم.
186. ان‌شاءالله به آن بلنددرجات صاحب عرش برسيم تا صاحب روح شويم و بتوانيم به ديگران روح بدميم و يا حداقل از فرشتگان گردآمده به دور عرش و از حاملان عرش قرار گيريم تا بويی از معرفت ببريم و حقيقت قيامت را درك كنيم.
187. ای خدای رحمان! تو را به رحيميتت قسم می‌دهيم كه قلوب ما را از غرور و تكبر دور نمايی تا متوجه حقايق بی‌انتهايت شويم.
188. اميدوارم به مدد ربوبی ما از ايمان‌آورندگان حقيقی و از جمله مخلصين و صديقين به ولايت باشيم.
189. ای خدای رحمان و رحيم! دل‌های ما را پاك و آرام و متوجه حقايق آيات رحمانی خودت بفرما تا از حاملان عرش و يا از اطرافيان عرش و ايمان‌آورندگان به خدای عرش محسوب گرديم.
190. اميدوارم به مدد ربوبی همه اعضای اين محفل معنوی همچون ماهيان آزاد سير صعودی‌شان به سوی سرچشمه باشد كه همان بهشت عدن الهی و وصال محبوب است؛ «إنّا لله وَ إنّا إلَيهِ راجِعُون.»[5]
191. ان‌شاءالله فضل و كرم خداوند رحمان شامل حال اين حقير شود تا آن‌گونه كه مورد تأييد او است، سخن بگويم و با خواندن آيات قرآن به سوی لطافت رحيمی و زيبايی بی‌نهايت گام بردارم.
192. پروردگارا! ما را در مسير خودشناسی قرار ده تا به حقيقت خودمان پی ببريم و به توسط انسان كامل اهل ولايت كه وجودش در بين مردم بزرگ‌ترين لطف تو است، به حقايقت راه يابيم.
193. ان‌شاءالله به تفضل ربوبی به مقام و جايگاهی برسيم كه مورد تأييد خدای رحيم است؛ خدای رحيمی كه تنها از طريق او می‌توانيم به ستارگان و مهرویان درخشنده ملأ اعلا راه يابيم.
194. معبودا! به ما دلی فهمنده عنايت فرما كه حقايق آيات الهی‌ات و روايات معصومين(ع) را درك نماييم.
195. ان‌شاءالله از گروه انس و جن نباشيم؛ بلكه از روح و ملائكه باشيم كه رسالت تمام پيامبران و اوليای الهی برای هدايت انس و جن به مقام روح و ملائكه می‌باشد.
196. پروردگارا! ما را از خواب غفلت بيدار نما و از حال و هواي بهيميت بيرون آور تا متوجه وجود زن كه بزرگ‌ترين ارزش الهی است، شويم و اين امانتی را كه به دست ما سپرده شده، در قلعه اوليای الهی‌ات محافظت نماييم.
197. یا رحمن و يا رحیم! به ما عنايتی فرما تا در مقابل مقربان الهی كه «كلمة‌الله» هستند، صبر و استقامت بورزيم و به عشق و معرفت واصل شويم.
198. خداوندا! به ما عنايت فرما تا نورانيان و روحانيان رحمانی‌ات را بيابيم؛ جلوه‌های مقدسی كه اگر آنان را نيابيم، در روز قيامت سرافكنده و شرمنده به جهنم خواهيم رفت. پس با شب زنده‌داری و گريه و زاری در دل شب از خدا بخواهیم كه آنان را به ما نشان دهد تا در آخرت واحسرتا نگوييم.
199. خداوند به همه ما عنايت فرمايد تا راه حق را بيابيم و اوليای خدا را بشناسيم و به واسطه آنان عاقبت به‌خير شويم.
200. ای پرورش‌دهنده عالمیان! در اين چند صباح دنيا كه جهنم غافلان است، ما را به ولی‌ای از اوليای بزرگوارت برسان تا توسط او به بهشت عارفان راه یابیم.
پی‌نوشت‌ها
1. كهف/66: «قال لَهُ مُوسی هَل اَتَّبِعُكَ عَلی اَن تُعَلِّمَنِ مِمّا عُلِّمتَ رُشدا؛ موسی به او گفت: آيا از تو پيروی كنم تا از آنچه به تو تعليم داده شده و مايه رشد و صلاح است، به من بياموزی؟»
2. همان.
3. تكاثر/7: «ثُمَّ لَتَرَوُنّها عَينَ اليَقين.»
4. بحارالأنوار، ج 24، ص 192، ح 6: «ما وجه خداييم.»
5. بقره/156: «ما از آنِ خداييم و به سوی او باز می‌گرديم.»
