ـ «حکمت» به معنای آگاهی و معرفت کلی در عالم ملک و ملکوت است که بر اساس آن، هر چیزی در جای شایسته خودش قرار داده می‌شود.

ـ کسی که می‌خواهد با حکمت با مردم برخورد کند، باید دارای صبر و استقامت باشد و در برابر خطاهای مردمی که آگاهی ندارند، بسیار رئوف و مهربان باشد.

ـ آنهایی که اهل ایمان هستند، شدیدترین عشق را به پروردگارشان دارند.

ـ اولیای خدا، نفس را نمی‌کُشند، بلکه در پرتو معرفت، تربیتش می‌کنند و او را به آرامش می‌رسانند؛ همان‌طور که رسول اکرم(ص) فرموده که من نفس خودم را به دست خودم تسلیم و رام و مؤمنش کردم.

ـ اهل ذکر ممکن است دچار گناه شود، ولی اهل شهود نمی‌تواند گناه کند.

ـ اسلام، دین حد وسط است؛ یعنی هم شامل شریعت است و هم شامل معرفت. و آن که تک بُعدی عمل می‌کند یا «ضالین» می‌شود و یا «مغضوب علیهم».