ـ سفر مردم عادی، سفر مادی است؛ سفر سالک، سفر تزکیه نفس است و سفر استاد معنوی، سفر سود است؛ یعنی سفر نعمت‌ها، رحمت‌ها و عنایات پروردگار است.

ـ دعا برای مشرک اصلاً روا نیست، حتی اگر از خویشان و نزدیکان باشد؛ چون دعا برای او، نتیجه بر عکس می‌دهد و مشکلات به بار می‌آورد.

ـ عزت و امنیت شهر مکه، به یُمن وجود گرامی رسول الله(ص) بوده است.

ـ سیّد واقعی کسی است که پیرو راستین مولا علی(ع) باشد.

ـ یتیم و مسکین، در حقیقت، روح ضعیف سالک است که باید توسط نفس تسلیم‌شده او به دستان مربی معنوی، تقویت شود.

ـ وقتی سالک از استاد معنوی‌اش دور می‌شود، باید همچون کودکی که از والدینش جدا شده، بی‌تابی کند و تلاش نماید با صدق و عشق، خودش را دوباره نزدیک کند.