خدای احد همچون خورشید در منظومه شمسی است؛ چرا که خورشید، قمرها و سیارات این منظومه، از جمله زمین را از خود به ظهور رسانده و به‌تعبیری، خلق نموده، نه آنکه آنها را زاییده باشد وگرنه می‌بایست همگی نظیر خودش، خورشید باشند؛ اما با این حال، در درون هر سیاره، حقیقتی از خورشید و روشنایی آن به صورت پوشیده و پنهان وجود دارد؛ چنان‌که هسته کره زمین از مواد مذاب و آتشین تشکیل شده است.
همچنین خورشید در منظومه‌اش، یکتا و بی‌همتاست و در عینِ یکتایی و احدیت، به سبب تجلی انوار خود در عالم ملک، واحدیتش جلوه‌گر شده و هر یک از موجودات زمین، خاصه انسان که کامل‌ترین آنهاست، جلوه‌ای از کمال و جمال خورشید می‌باشد و هر آنچه این موجودات، به‌ویژه انسان‌ها نیاز داشته باشند، در زمین که جلوه تام واحدیت و ظهور انوار خورشید است، وجود دارد.
