همان‌طور که انجیر، شیرین و مورد علاقه عموم مردم است، شریعت نیز لذت‌بخش و مورد توجه اکثریت دین‌داران می‌باشد؛ اکثریتی که به عنوان جن و انس، به ظاهرِ دین اکتفا نموده و از معارف رحمانی گریزان می‌باشند[1] و در نتیجه، از سیر کمالی باز‌مانده و نسبت به خدای رحمان تنفّر نشان می‌دهند.[2]
و همان‌گونه که زیتون، تلخ و مورد علاقه خواص مردم است، معرفت نیز دشوار و مورد اشتیاق اقلیت دین‌داران می‌باشد؛ البته همچنان‌که تلخی میوه زیتون توسط عرضه‌کنندگان، زدوده می‌شود تا برای مشتاقانش قابل خوردن باشد، پیچیدگی معارف نیز توسط مقرّبان رحیمی، شرح داده می‌شود تا برای شیفتگانش، قابل فهم گردد.
