سوره توحید، شناسنامه خداوند و بیانگر هویت اوست که عصاره قرآن و چکیده حقایق عالم هستی می‌باشد. این سوره با وجود آنکه فقط چهار آیه دارد، دریای بی‌نهایت اسرار پوشیده است؛ اسراری که تنها مطهّرانِ مخلَص به آن دسترسی دارند و سالکان طریق کمال و جمال، در سایه اخلاص که نام دیگر این سوره است، می‌توانند از شرّ شیاطین وسوسه‌گرِ جن و انس محفوظ مانده[1] و شایسته درک حقایق آن گردند و نیز می‌توانند با اتصال به اولیای رحیمی و کامیابی از نورانیت و روحانیت آنان، به مقام مخلَصین، یعنی مقرّبین راه یابند.
سوره توحید، چکیده حقایق
﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ * قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ * وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ﴾؛[2] «به نام خداوند بخشاینده مهربان، بگو اوست خدای یگانه، خدای بی‌نیاز، نزاده و زاییده نشده، و نیست برای او همتا هیچ‌کس.»
پی‌نوشت‌ها:
[1]. ر.ک: سوره حجر، آیه 39 ـ 40؛ سوره ص، آیه 82 ـ 83.
[2]. سوره اخلاص.
