اگر خداوند موجودی جدای از عالم هستی فرض شود، علاوه بر شرک بودن این موضوع، وجود خدا محدود و همراه با ضعف و کاستی در نظر گرفته شده است. و اگر خدا از موجودی زاییده شده یا او موجودی را زاییده باشد، باز هم موجب دوگانگی و شرک است؛ در حالی که او وجودی یگانه در تمام هستی است که هیچ‌گونه همتایی ندارد.
بی‌همتایی خدا
﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ * قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ * وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ﴾؛[1] «به نام خداوند بخشاینده مهربان، بگو اوست خدای یگانه، خدای بی‌نیاز، نزاده و زاییده نشده، و نیست برای او همتا هیچ‌کس.»
پی‌نوشت‌ها:
[1]. سوره اخلاص.
