وجود مطهّر فاطمه زهرا(س) یگانه امانت عظیم رحیمی است که فقط رسول اکرم(ص) به‌شایستگی، آن را حمل نمود و در پرتو جاذبه سیمای آسمانی او به معراج حقایق رفت.
دیگر زنان مؤمنه و پاک‌سرشت نیز امانت‌هایی هستند که به صورت حوریان بهشتی، همراهان و پیروان برترین و زیباترین حوریه بهشتی، حضرت فاطمه(س) می‌باشند و همچون او از عالم غیب به ظهور رسیده‌اند تا در پرتو جاذبه جمال آسمانی‌شان، مسیر عروج به کمال و جمال مطلق هموار گردد و به برکت وجودشان، فرزندانی پاک‌طینت و معنوی تربیت شوند.
این نوع زنان، اماناتی گران‌بهایند که برای حفظ طهارت و پاک‌دامنی‌شان باید تحت تربیت اهلش که اولیای رحمانی هستند، قرار گیرند؛ چرا که وجود زن مؤمنه پاکدامن، همچون کشتزاری حاصلخیز است[1] که اگر به دست توانای باغبان رحمانی، یعنی انسان کامل سپرده شود، آن را در پرتو غیرت و جوانمردی از هر آلودگی محافظت می‌کند و بهشتی با طراوت و سرشار از گل‌های خوشبو از آن پدید می‌آورد. به همین جهت است که قرآن فرمود: ﴿إِنَّ اللهَ یأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها﴾؛[2] «همانا خدا امر می‌کند شما را که بازگردانید امانت‌ها را به اهلش.»
بنابر این، اولیای خدا، غیرتمندان و جوانمردانی هستند که اهلیتِ شناخت و مراقبتِ شایسته از گوهر وجود زن را دارند و می‌توانند در حریم ولایت خویش، او را در ظلمتکده دنیا از گزند وسوسه‌های شیاطین جن و انس محافظت کنند و از تبدیل شدن کشتزار حاصلخیز وجود او به لجنزار نفسانی جلوگیری نمایند؛ همچنان‌که حضرت مریم(س)، این امانت ارزشمند ربوبی، توسط مادرش به انسان کاملی چون زکریای نبی(ع) سپرده شد تا او در حریم نورانی و روحانی خویش از مریم(س) نگهداری نماید.
از این‌رو، طهارت و پاکدامنی حضرت مریم(س) در پرتو تربیت معنوی زکریای نبی(ع) حفظ گردید و در نتیجه، با خطاب ملائکه الهی بر زنان جهان برتری داده شد و شایسته بهره‌مندی از روح قدسی و حمل کلمه خدا، عیسی مسیح(ع) گردید؛ «ای مریم! به‌درستی که خدا برگزید تو را و پاکیزه گردانید تو را و انتخاب کرد تو را بر زنان جهانیان. …ای مریم! همانا خدا بشارت می‌دهد تو را به کلمه‌ای از خودش که اسمش مسیح، عیسی پسر مریم است و زیبارو در دنیا و آخرت و از مقرّبین می‌باشد.»[3]
در نتیجه این طهارت باطنی و قلبی است که حضرت مریم(س) به همراه فرزندش، عیسی مسیح(ع) از سوی خداوند رحمان به عنوان دو آیه و الگوی طهارت و پاکی برای نیل به بهشت زیبایی و شادمانی معرّفی شده‌اند؛ «و گردانیدیم پسر مریم و مادرش را آیت و نشانه‌ای، و جای دادیم آن دو را به مکانی رفیعِ صاحب آرامش و قرار و آب جاری.»[4]
پی‌نوشت‌ها:
[1]. سوره بقره، آیه 223: «زنان شما کشتزارند برای شما. پس، بیایید به سراغ کشتزارتان هر زمان که خواسته باشید و مقدم دارید برای خودتان، و بترسید از خدا و بدانید که شما ملاقات‌کنندگان او هستید و بشارت بده مؤمنان را.»
[2]. سوره نساء، آیه 58.
[3]. سوره آل عمران، آیه 42 ـ 45.
[4]. سوره مؤمنون، آیه 50.
