یک روز که برای خواندن نماز مغرب و عشا به مسجد محله‌مان در شهرک مدّرس رفته بودم، جوانی مؤمن که مربی قرآن بود، پیش از نماز مغرب با سلام و احوال‌پرسی کنارم نشست و گفت: «آقای قمری! امروز بعد از مناجات و خواندن نماز صبح خوابیدم و در عالم رؤیا دیدم کتابی به نام «علائم الظهور» خریده‌ام و کنار جوی آبی ایستاده‌ام. به محض اینکه خواستم کتاب را باز کنم و بخوانم، گردبادی وزیدن گرفت و کتاب از دستم رها شد و چند متر آن طرف‌تر روی زمین افتاد. سریع دویدم تا کتاب را بردارم؛ ولی دوباره باد آن را بُرد و داخل جوی آب انداخت. در امتداد جوی آب برای گرفتن کتاب شروع به دویدن کردم تا اینکه به دیواری رسیدم. کتاب به‌سرعت از زیر آن دیوار عبور کرد. از روی دیوار به آن طرف پریدم. دیدم آب کتاب را سریع بُرد. هرچه دویدم به آن نرسیدم تا جایی که دیگر کتاب از نظرم محو و ناپدید شد.
از این حادثه بسیار ناراحت و نگران شدم که چرا کتابی را كه برای مطالعه خریده بودم، بدون مطالعه از دستم رها شد و ناپدید گشت. در این اثنا، از خواب بیدار شدم. لطفاً اگر ممكن است بفرمایید که تعبیر این خواب چیست؟»
گفتم: خواب بعد از نماز صبح، تعبیرش تا شب همان روز واقع می‌شود. آیا این کلام معنوی را از آن عارف شنیده‌ای که فرموده‌اند: «بشوی اوراق دفتر را اگر هم‌درس مایی/ که علم عشق در دفتر نباشد.» برای رسیدن به حقایق الهی باید دوستدار و علاقه‌مند به اولیای الهی بود. اگر امام زمان(ع) هم ظهور کند، ما را به رعایت فرایض دینی دعوت می‌کند و نه چیز دیگر. خداوند کریم در هر زمان و مکانی اولیایی دارد که از چشمه‌سار ولایت معصومین(ع) می‌نوشند. اگر واقعاً تشنه و شیفته امام زمان(ع) هستی، جوینده ولیّ زمان خودت باش تا به حقیقت امام زمان(ع) و حریم ولایت راه یابی.
