در سال 1387، شبی من به اتفاق همسرم در منزل یکی از آشنایان كه همسرش خانمی با تقوا و پرهیزكار است، مهمان بودیم. آن خانم در حضور مادر و شوهرش خوابی را که دیده بود، این‌گونه تعریف کرد:
«استاد قمری! چند شب پیش خواب عجیبی دیدم؛ به این صورت كه در مقابل آیینه ایستاده‌ام و به‌صورتم نگاه می‌کنم. دیدم چهره‌ام خیلی نورانی شده و روی پیشانی و گونه‌ها و لب‌هایم نام مبارک «الله» نقش بسته و می‌درخشد. لطفاً اگر امكان دارد، بفرمایید تعبیر خوابم چیست؟»
در پاسخ ایشان گفتم: نورانی شدن صورت شما توسط نور وجه ولی‌ای از اولیای خداست و نام درخشنده الله به‌واسطه توجهات آن صاحب نور می‌باشد.
آن خانم پرهیزكار و باتقوا كه من و همسرم به‌خوبی او را می‌شناسیم، با شنیدن صحبت‌های من، چند بار سرش را به نشانه تأیید بالا و پایین برد و با شادمانی از نزد ما برخاست و برای آماده كردن غذا به آشپزخانه رفت و مشغول کارهایش شد.
