یکی از مشاهدات بسیار بزرگ این حقیر، در سال 1368، رخ داد. هنگام سحر در عبادتگاه خود مشغول ذكر بودم که دیدم حضرت آقا به من فرمودند: «فردا بعد از ظهر بیا به صحرای نزدیك فلان آبادی، و کنار نهر آب در زیر درختان منتظر من باش تا بیایم.» من هم بنا بر فرمایش ایشان، در روز موعود به همان جایگاهی كه آقا آدرس داده بودند، رفتم و در سبزه‌زاری وسیع كنار نهر آب، زیر سایه درختان، كمتر از یك ساعت منتظر آقا ماندم كه ناگاه دیدم ایشان با لباسی روحانی ـ که همیشه آن را بر تن داشتند ـ از فاصله دور نمایان شده و به من نزدیک شدند. آنگاه كیسه‌ای را كه در آن غذاهای گوناگون و دیگر موادّ مورد نیاز فقرا بود، به من داده و فرمودند: «به همراه من بیایید.» همراه ایشان می‌رفتم تا اینکه رسیدیم به روستایی كه بسیاری از مردمانش ایشان را می‌شناختند و منتظرشان بودند. حضرت آقا كیسه را از من طلب نموده و محتویات آن را میان مردم آن روستا پخش نمودند و سپس به روستاهای بعدی رفتیم و ایشان مردم را به همان صورت مورد لطف و کرم خود قرار دادند؛ مردمی كه بیشتر از دریافت كمك‌ها، از دیدار و زیارت آقا خوشحال و شادمان شدند.
باز هم به فرمان ایشان كه: «همراه من بیایید»، رفتیم تا رسیدیم به شهری كه نمی‌دانستم چه شهری است. در آن شهر، آقا با حضرت علی(ع) ملاقات نمودند؛ گویی که از پیش، قرار ملاقات داشتند. به اتفاق آن دو نور مبارك، حركت كرده و به مركز آن شهر رسیدیم. آنگاه مرا به محلی بزرگ و وسیع آوردند که در آنجا صحن و سرای حرمی بود که در وسط آن، گنبدی شبیه به بیت‌المقدس قرار داشت و در اطراف آن، چهار درب ورودی بود که به‌سوی حرم آن گنبد باز می‌شد. در كنار هر درب، چند دستشویی بود كه با اشاره حضرت علی(ع) آقا به من امر نمودند: «تا ما برای انجام كاری برویم و بازگردیم، شما این دستشویی‌ها را که در اطراف چهار درب این حرم قرار دارد، نظافت کن.» پس از اینکه آن مکان‌ها را تمیز نمودم، با اشاره آن دو نور مبارک، از آن جایگاه خارج شده و به سویشان رفتم كه دیدم اسب سفیدی در كنار ایشان آماده سفر به عالم بالاست. آقا خطاب به من فرمود: «سوار شو.» من نیز ما بین آقا و حضرت علی(ع) سوار شدم؛ درحالی‌که آقا جلو نشسته بود. سپس، به اتفاق از آن مکان به آسمان چهارم سفر نمودیم. به همراه آقا و حضرت علی(ع) به مکان نورانیان رسیدیم و در حال قدم زدن در جمع نورانیان بودیم كه ناگاه از این مشاهده به خود آمدم.
